OŚWIADCZENIE
nr IX/1/03
Rady Miejskiej we Wrześni
z dnia 29 kwietnia 2003 r.
w sprawie sytuacji w rolnictwie, warunków gospodarowania, drastycznego spadku opłacalności produkcji rolniczej i dochodowości rolnika oraz obniżenia warunków życia na wsi.
Na podstawie §26 pkt. 3 Regulaminu Rady Miejskiej we Wrześni, stanowiącego załącznik nr 4 do Uchwały nr XXI/142/96 Rady Miejskiej we Wrześni z dnia 23 lutego 1996 r. w sprawie: Statutu Gminy Września (Dziennik Urzędowy Województwa Poznańskiego nr 8, poz. 84 z dnia 10 kwietnia 1996r. ze zm.) Rada Miejska we Wrześni podejmuje oświadczenie następującej treści:
Budżet Państwa na 2003 rok zakłada realny wzrost wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne o 11,7%, ale dokonana syntetyczna analiza ustawy budżetowej, w części dot. Rolnictwa, Rozwoju Wsi i Rynków Rolnych, dostarcza następujących informacji:
- W 2003 roku około 34,1% wydatków na rolnictwo, rozwój wsi i rynki rolne – liczone w cenach bieżących – ma być pokryte ze źródeł zagranicznych w ramach programu SAPARD i PHARE oraz środki na aktywację obszarów wiejskich z BŚ. W 2002 roku wskaźnik ten wynosił ok. 25%, w 2001 około 20%. Fundusze te w coraz mniejszym stopniu kierowane są bezpośrednio na poprawę sytuacji dochodowej producentów rolnych, w większym stopniu na poprawę infrastruktury wiejskiej.
- Cele na jakie będą one przeznaczane służyć mają zarówno podmiotom krajowym, jak i zagranicznym, przy czym w żaden sposób nie preferuje się poprawy sytuacji ekonomicznej krajowych producentów rolnych.
- Dane te świadczą, że rząd wiąże w coraz większym stopniu wielofunkcyjny rozwój wsi polskiej z zagranicznymi środkami pomocowymi i kredytami, co nie oznacza, że jest to zgodne z interesami polskich producentów i konsumentów. Zauważyć należy, że cele na jakie mogą być przeznaczane środki zagraniczne muszą być zaakceptowane przez instytucje udzielające kredytów.
- Analiza dynamiki ważniejszych pozycji budżetu wskazuje, że:
a) instytucje obsługujące sektor rolno – żywnościowy, w stosunku do roku 2002, uzyskały realnie większe środki np.:
- ponad czterokrotny wzrost na Inspekcję Skupu i Przetworów Rolnych – (obecnie Inspekcja Jakości Handlowej Artykułów Rolno – Spożywczych),
- ponad trzykrotny wzrost na Krajowe Centra Hodowli Zwierząt,
- trzykrotny wzrost na Inspekcję Weterynaryjną,
- dwukrotny wzrost na współfinansowanie programów SAPARD, w tym różnice kursowe itp.
b) w sferach wpływających na rozwój rolnictwa, przyjęto niepokojąco wysoki spadek nakładów szczególnie na:
- dopłaty do oprocentowania kredytów na cele rolnicze o około 40% (poprawka sejmowa wprawdzie zwiększa warunkowo środki na ten cel o kwotę 110 mln jeżeli wystąpi odpowiedni wzrost wpływów z akcyzy i ceł),
- zadania związane z rozwijaniem postępu w zakresie produkcji rolnej o ponad 25%,
- budowę i utrzymanie urządzeń melioracji wodnych o prawie 40%,
- zwalczanie chorób zakaźnych, w tym na działania związane z ochroną przed BSE o 4,5%,
- rezerwę na usuwanie skutków klęsk żywiołowych o blisko 7%,
- melioracje wodne o 10%.
c) na sfery generujące rozwój świadomości i postęp także przyjęto inne spadki nakładów, i tak:
- upowszechnienie doradztwa rolniczego o około 10%,
- zadania w zakresie oświaty rolniczej i jej wdrażania o 3%,
Duży niepokój budzą powyższe redukcje wydatków i coraz wyższy udział środków zagranicznych na realizację zadań w rolnictwie. Najboleśniejszą, przekładającą się bezpośrednio na hamowanie rozwoju, poprawę efektywości produkcji, postęp oraz inwestycje, a w związku z tym dochodowość, jest redukcja dopłat do oprocentowania kredytów oraz spadek nakładów na doradztwo i oświatę rolniczą.
Dopłaty do kredytów ze środków krajowych na przestrzeni ostatnich lat kształtowały się następująco: 1997 – 620 mln; 1998 – 559 mln; 1999 – 420 mln; 2000 – 380 mln; 2001 – 248 mln; 2002 – 235 mln, z powyższej wynkia, że w 2003 roku kwota dopłat do kredytów 150,5 mln to zaledwie 24,3% limitu środków z 1997 r.
Analiza powyższa wykazuje, że sprawa poprawy warunków gospodarowania i dochodowości rolnika polskiego pozostaje w sferze nierealności. Na co dzień otacza nas coraz większa bieda i nie zgadzamy się z polityką państwa, która nie zabezpiecza podstawowych praw swoich obywateli do pracy i godnego życia. Oczekujemy od parlamentarzystów, by przy wypełnianiu swoich mandatów pamiętali, że otrzymali je z mocy społecznego zaufania i by nie szczędzili sił w budowanie takiego państwa, które:
- respektować będzie prawo do pracy i godnego życia, a pracę uznawać będzie za jedyną możliwość dochodzenia do zamożności swoich obywateli,
- otaczać troską wychowanie młodego pokolenia, szczególnie na wsi – gdzie coraz bardziej zauważalny jest kompleks miejsca urodzenia i degradacja społeczna.
Wyżej przedstawione stanowisko jest aktem naszego poparcia dla protestów rolniczych i starań rolników o poprawę warunków egzystencji mieszkańców wsi.
Rada Miejska we Wrześni przedkłada Szanownemu Panu Marszałkowi Sejmu R.P. przyjęte stanowisko z prośbą o przeprowadzenie rzetelnej debaty sejmowej na temat stanu polskiego rolnictwa i jego perspektyw.
Przewodniczący Rady Miejskiej we Wrześni
Maciej Baranowski
/-/
POPRZEDNIĄ
NASTĘPNĄ
NIEŚCISŁOŚĆ